ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Salonika, The White Tower, image by upload.wikipedia.org

Στη βροχερή Θεσσαλονίκη θα σε βρω
να ανταμώνεις στον Λευκό τον Πύργο,
πνεύμα παράδοξο και κόρη του καιρού,
κυρά του κάστρου εσύ και αφέντρα του Βαρδάρη.

Στην εκκλησιά του Αϊ Δημήτρη προσκυνάς
και περπατάς Αριστοτέλους και ρεμβάζεις,
στους άγριους πλίνθους της Αρχαίας Αγοράς
γεμίζεις θύμισες απ' το παρόν και μέλλον.

Στα μικρομάγαζα του Μπιτ Παζάρ
και στο Μοδιάνο τριγυρνάς σαν μαγεμένη,
μια σε βρίσκω, μια χάνεσαι ξανά
γυναίκα εσύ, Θεσσαλονίκη βαφτισμένη.

Marialena, 14/10/2008

ΑΚΟΜΑ

The dark daughter they never knew, image by www.quizilla.com

Ακόμα έχω το σημάδι στο λαιμό
που μου κανες το τελευταίο βράδυ,
ένα σημάδι που δεν θέλω να σβηστεί
κι έτσι χαθεί ένα αστέρι στο σκοτάδι.

Ακόμα νιώθω των χεριών σου την αφή,
καθώς με κράταγες σφιχτά στην αγκαλιά σου
να μην σου φύγω, να μην πετάξω σαν πουλί
κι έπειτα γίνω μια σκιά μες τη σκιά σου.

Ακόμα κι αν έσβησε η γλύκα στο φιλί
και αν τα βράδυα μοναχή πάλι κοιμάμαι,
πάλι θα βλέπω ένα σημάδι κάπου εκεί
για να θυμίζει όσα πέρασαν και πάνε.

Marialena, 14/10/2008

Βροχή του Φθινοπώρου

Θα γίνω η βροχή του φθινοπώρου,
σταλιά σταλιά να σε ποτίσω
με τα καυτά μου δάκρυα στα μάτια,
διαμάντια στο λαιμό σου
να σου στάζω.

Θα γίνω ο αγέρας της στεριάς
με θρόϊσμα θρασύ να σε ξυπνήσω,
γυμνό κορμί που κρύβεσαι, που πας,
στο χάδι μου το ανέλπιστο
να ρθω να σε τυλίξω.

Θα γίνω το φεγγάρι το χλωμό,
να φέγγω για να βρεις ξανά τον δρόμο
πίσω σε μένα, στη δική μου αγκαλιά
και υπόσχομαι καρδούλα μου,
να μην σ' αφήσω μόνο...


Darkrain, photo by rodney mullen @ photobucket.com

Marialena, 9/10/2008

Γυμνό Κορμί

Skin Deep is Deep Enough, photo by Renzo Sen @ http://web.mac.com

Θέλω να νιώσω το γυμνό σου το κορμί
στο πλάι μου ξανά,
σαν η νύχτα θα σε φέρει πάλι πίσω
εκεί που άνθησε του έρωτά μας ο ανθός
ενώ εμείς περνούσαμε της Λήθης το ποτάμι.

Θέλω να νιώσω το γυμνό σου το κορμί
να ερεθίζεται στη σκέψη μου μονάχα,
καθώς της ανάσας ο ρυθμός παραδίνεται
στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
και τα χάδια που φλογίζονται ανέγγιχτα.

Θέλω να νιώσω το γυμνό σου το κορμί
μέσα μου να μπαίνει αργά,
καθώς τα σώματα ενώνονται με πάθος
μια στιγμή στον Χρόνο διαρκεί
και μια ζωή κρατάει το άρωμά τους.

Θέλω να νιώσω το γυμνό σου το κορμί
να κείται στην αγκαλιά μου μέσα,
υγρό απ' την προσπάθεια και αποκαμωμένο
καθώς έρωτα έκανε θαρρώ,
όμοιο με του Ναρκίσσου τη μορφή στη λίμνη ειδωμένη.

Marialena, 5/10/2008