Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
φτάνει πια,
στέρεψαν πια τα ρυάκια των δακρύων
και των οδυρμών μου,
τι άλλο πια να σου αποδώσω,
φτηνές τιμές στου έρωτά μας το ναυάγιο,
αφού σου λέω
πως τώρα πια τα λόγια εξανεμίζονται.
Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
και να το ήθελα,
άλλη φορά μες τη σιωπή θα καταφύγω
να μην κουράζομαι μέσα στου κόσμου τη ψευτιά
και να μπορώ από τον φθόνο να ξεφύγω,
γι' αυτό σου λέω τελειώσαν όλα πια,
αυτό που μένει είναι η αξία της σιωπής
σωπαίνω τώρα για να φύγω.
Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
σαν ηττημένος στρατιώτης αποχωρώ,
μέσα στις σκέψεις μου και μες τα όνειρά μου
ό,τι απέμεινε είναι δικά μου, ακούς?
Γι' αυτό και εγώ εις την σιωπή θα τα τυλίξω
για να μπορέσω να τα ξαναβρώ
κι ύστερα όταν θα έρθει ο καιρός
από της σιωπής την αγκαλιά να ξεμυτίσω.
Marialena, 4/3/2007
Πολυ ομορφο Μαριαλενα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα να ξεμυτησεις...!
Φαραόνα μου, η σιωπή πια δρα ως μέσον ανασυγκρότησης για την γράφουσα, δεν είναι ούτε υπεκφυγή, ούτε διαφυγή από τη πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα πως η αξία της σιωπής δεν αναγνωρίζεται με την πρώτη, αλλά κατακτάται όσο εξελισσόμεθα και συνειδητοποιούμαστε.
Σε φιλώ.
Η αξία της σιωπής ε???
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές μέσα στην σιωπή κρύβονται οι ομορφότερες λέξεις και τα πιο δυνατά αισθήματα!
Αλλά η σιωπή της αποχώρησης δεν αντέχεται εύκολα...
Ομορφα μελαγχολικές,ανθρώπινες λέξεις!
Ακριβώς Παναγιώτα μου, η αξία της σιωπής...
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι της καταναγκαστικής και της επιβαλλόμενης, αλλά αυτής που χωρίς λόγια εκφράζει και εκφράζεται, το καταφύγιο της ψυχής.
Στην αποχώρηση δεν σωπαίνεις για να σωθείς, παρά σπαράζεσαι χωρίς έλεος με κραυγές αφανέρωτες. Φιλιά!