Before dawn, image by flickr.com
Σαν ένα παχνίδι που ήταν χαμένο από καιρό
απ τον Θεό ή τον Διάβολο φτιαγμένο,
ή παρωδία κάποιου έργου τραγικού
γελάς ψυχή μου σε ένα αδιέξοδο στημένο.
Μέρα και νύχτα όπως περνούν οι εποχές
ήλιο αν έχει ή βροχή που σε νοτίζει,
άσε στην άκρη κάθε πλουμίδι περιττό
και μείνε ολόγυμνος αέρας να σ' αγγίζει.
Φόρα μια μάσκα κιόλας του καρναβαλιού
στρέψε τα βλέμματα στη ψεύτική σου όψη,
πάρε μια δάδα να σου φέγγει λίγο μπρος
και ύστερα φύγε μακριά πριν ξημερώσει.
Marialena, 08/02/2008
Αυτο το ''φυγε μακρια πριν ξημερωσει'' με στειλε φιλεναδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θυμησες εποχες που εφευγα ...πριν ξημερωσει...
Και μετα ο υπνος μου ηταν λες κι επεφτα σε πηγαδι.
Ομως ολα ειναι κυκλος στη ζωη μας...
Τι μου λες τώρα... εκείνο το στάδιο της ενήλικης ζωής μοιάζει σαν απύθμενο πηγάδι και όσο φεύγεις, τόσο πέφτεις και πιο βαθιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λογική του παραλόγου μας είναι τούτη...
Σε φιλώ, καλή ηλιόλουστη Κυριακή να έχεις!