Μικρά ανεπαίσθητα βήματα,
κύματα,
ριπές του ανέμου
που στα μάτια σου προβάλλουν,
σταγόνες της βροχής
που έπεσε στο έδαφος,
πέλαγος,
ορίζοντα γραμμή
που φάνηκε για λίγο.
Δέντρα ανθούς που έβγαλαν,
όμορφους,
όπως η Άνοιξη
χαράχτηκε στη φύση,
άγγιγμα ανθρώπινο,
πρόσωπο,
αίσθηση της στιγμής
που βιάστηκε να σβήσει.
Χτύποι καρδιάς, αρώματα,
χρώματα,
αίμα καυτό να πλημμυρίζει το κορμί μου,
ήλιος που απέναντι έλαμψε,
πέταξε,
βγάλε φτερά κι απογειώσου,
ύπαρξη μου!
Μικρά ανεπαίσθητα μόρια,
όρια,
ίχνος πνοής σε ένα έρημο τοπίο,
πράξεις και σκέψεις,
λέξεις,
καλό ταξίδι στο τραγούδι σου,
ζωή μου.
Marialena, 20/05/2007
Τι να πω?για τα ορια η για τα μορια της ζωής μας που ισως και να ταξειδεψε σε λαθος τοπο και χρονο?τι να πω?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο που θα πω ειναι:"απο τα ωραιοτερα που εχω διαβασει απο σένα!
Δεν κατέχω απο ποιηση,αλλά λατρευω τις λέξεις που μπορουν να ταρακουνησουν τον μικρο μου εγκεφαλο και να τον πυροδοτησουν για να πλασει εικονες μεσα απο συναισθηματα που γεννοβολουν αυτές οι λεξεις.
Τι να πω?
Τιποτα..
Τιποτα..
Φοβαμαι μην το χαλασω.....
Και τις συναντησα σημερα,εδω
Ψυχή μου, πόσο με συγκινείς, αν και είμαστε τόσο μακρυά, κατάφερες να με συγκινήσεις και πάλι με τα λόγια της καρδιάς σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σ' ευχαριστώ που σε άγγιξαν αυτά τα λόγια, οι σκέψεις και οι εμπνεύσεις μου, τι άλλο να πω κι εγώ?
Μαριαλένα μου γλυκιά είναι πανέμορφο. Αφουγκράστηκα την ανάσα σου κι εσύ εξέπνευσες μέσα μου λέξεις, στίχους, ήχους, χτύπους. Σ΄ ευχαριστώ πολύ. Όμορφη να είναι η εβδομάδα σου. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔες και το blog της συνονόματης σου και αγαπημένης μου μικρής Μαριλενούλας. http://marilena-t.pblogs.gr/
Τάκη μου εγώ σ' ευχαριστώ πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά και να δώσεις τα φιλιά μου στην πολυαγαπημένη σου συνονόματή μου. Πόσο όμορφη πρέπει να είναι η αγάπη σου για κείνη...