Παράπονο

Μια σταγόνα αγάπης λαχτάρησα,
μια τοσοδούλα σταλίτσα,
μα ήταν φαίνεται τόσο παράκαιρο,
να κυλήσει στης καρδιάς μια γωνίτσα.

Ίσως φταίει που οι Μοίρες μου δώσανε,
της Χαράς το ληγμένο δελτίο,
ίσως δώρα από τα χέρια περάσανε,
που δεν ήτανε όμως για δύο.

Και τα μάτια γεμίζουνε δάκρυα,
που με βιά προσπαθώ να τα κρύβω
και τα χρόνια σαν άμμος κολλήσανε,
στης ζωής το δικό μου το πλοίο.

Μα μαζεύω ξανά τα κομμάτια μου,
το σενάριο εδώ δεν τελειώνει,
ίδια γεύση αφήνει στο στόμα μου,
ό,τι αρχίζει και μετά με ματώνει.

(c) Marialena, 3/12/2006 (γιατί κάποια πράγματα δεν έχουν γιατί...)