Η αλλαγή του χρόνου

Στεφάνι απ' τα άνθη του χειμώνα θα σου πλέξω,
με ρόδια και καρπούς θα το στολίσω,
κορδέλα πορφυρή θα του τυλίξω
και στα μαλλιά αν θες θα στο φορέσω.

Κλειδί του παραδείσου θα σου δώσω
και δώρα και παιχνίδια ό,τι ζητήσεις,
αρκεί όταν σημάνει η αλλαγή του χρόνου,
με το δεξί να τον καλοσώρισεις.

Γλυκό κρασί στα δύο θα το πιούμε,
στο φως των κεριών που τρεμοπαίζουν,
γλυκίσματα αχνιστά θα μοιραστούμε,
σαν τις ευδαιμονίας οι απόηχοι θα γνέφουν.

(c) Marialena, 27/12/2006

Στην άκρη του μυαλού

Στην άκρη του μυαλού μου ζωγραφίζω,
τα χρώματα απ' τα μάτια τα κρυμμένα,
στις φαντασίας τους αγρούς τα φυτρωμένα,
εκείνα που ούτε έχω ονειρευτεί.

Στην άκρη του μυαλού μου σχηματίζω,
εικόνες απερίγραπτες ακόμα
και λέξεις που δεν βγήκαν απ' το στόμα,
καθώς τους διαδρόμους του διασχίζω.

Στην άκρη του μυαλού μου θα ελπίζω,
πως κάποτε θα φτάσω εις το τέρμα,
για να μπορέσω επιτέλους να αφήσω,
ελεύθερα τα της καρδιάς τα γκέμια.

(c) Marialena, 18/12/2006

Ζωή

Απρόσμενα στέκω εμπρός σου, Ζωή,
με μάτια ανοιχτά σ' ατενίζω,
το φως που αναδύεις εμπρός μου, Ζωή,
με κάτοπτρα κοίλα διυθίζω.

Δε φτάνει να είσαι δική μου, Ζωή,
το μοιραίο ποτέ δεν ορίζω,
μόνον ίσως το παρόν της κάθε στιγμής
κι αυτό αφού πρώτα τ' αφήσω.

(c) Marialena, 09/12/2006

Μυστικός Κήπος

Ένα λουλούδι φύτεψα στο μυστικό σου κήπο...

Το πότησα με δάκρυα,
το θρεψα με το χάδι,
το φύλαξα απ' τον καιρό,
να μεγαλώσει ωραία.

Ένα λουλούδι αντίκρυσα
μέσα, καλά κρυμμένο,
το ρώτησα για σένανε
κι εκείνο μου αποκρίθη.

Είμαι ο σπόρος σου εγώ,
εκείνος που χες βάλει,
μες της καρδιάς τις φυλλωσιές
και τώρα στέκω εμπρός σου.

Με πότισες με δάκρυα,
με θρεψες με το χάδι,
με φύλαξες απ' τον καιρό,
να μεγαλώσω ωραία.

Και να μαι ένα με τη γη,
ένα με την ψυχή σου,
εκείνη που την άφησες
στον μυστικό τον κήπο.

(c) Marialena, 09/12/2006

Mon cherie

Άπλωσε τα ξέπλεκα μαλλιά σου
κι έλα να σε πάρω αγκαλιά,
θα ναι η νύχτα αυτή μόνο δικιά σου
και όλα θα προορίζονται για μας.

Βγάλε το αιθέριο νυχτικό σου,
να χω να χαϊδεύω το κορμί,
που άγαλμα αρχαίο μου θυμίζει
σαν εξερευνώ κάθε πτυχή.

Έλα ο προστάτης σου να γίνω,
σαν θα μου αφήνεσαι υγρή
και καθώς η ανάσα σου μετράει,
κάθε μια δική μου αναπνοή.

Θέλω να σε φτάσω στα ουράνια,
στα πέρατα της γης να περπατείς,
σαν παραδωθείς στο άγγιγμα μου
και την μυρωδιά μου αναζητείς.

(c) Μαριαλένα, 06/12/2006 (ένα φιλί για καληνύχτα...)

Παράπονο

Μια σταγόνα αγάπης λαχτάρησα,
μια τοσοδούλα σταλίτσα,
μα ήταν φαίνεται τόσο παράκαιρο,
να κυλήσει στης καρδιάς μια γωνίτσα.

Ίσως φταίει που οι Μοίρες μου δώσανε,
της Χαράς το ληγμένο δελτίο,
ίσως δώρα από τα χέρια περάσανε,
που δεν ήτανε όμως για δύο.

Και τα μάτια γεμίζουνε δάκρυα,
που με βιά προσπαθώ να τα κρύβω
και τα χρόνια σαν άμμος κολλήσανε,
στης ζωής το δικό μου το πλοίο.

Μα μαζεύω ξανά τα κομμάτια μου,
το σενάριο εδώ δεν τελειώνει,
ίδια γεύση αφήνει στο στόμα μου,
ό,τι αρχίζει και μετά με ματώνει.

(c) Marialena, 3/12/2006 (γιατί κάποια πράγματα δεν έχουν γιατί...)