
Τρελλό χορό εστήσανε καταμεσίς στ' αλώνι,
οι Μαινάδες.
Πλήθος κραυγές και αλαλαγμοί έσκισαν τον αέρα,
επίκληση προς τον θεό Διόνυσο να κάνουν.
Γυμνά κορμιά λικνίζονταν καταμεσίς στ' αλώνι,
οι Μαινάδες.
Φωτιές ανάψαν με κλαδιά από τα γύρω δέντρα
και χορεύανε.
Θεέ εσύ της έκστασης, έλα στη συντροφιά μας,
έλα να το γιορτάσουμε στη φύση όλοι παρέα,
εφώναζαν στον Ουρανό στον Ολύμπο να φτάσει.
Διόνυσε ευλόγα μας με άφθονό σου οίνο
να μας ευφράνει τη καρδιά με το βαθύ του χρώμα
και μεις εδώ στις προσταγές σου θα μαστε για πάντα.
Και έτσι έστησαν χορό καταμεσίς στ' αλώνι,
οι Μαινάδες.
Και με τον Πάνα συντροφιά η έκσταση τις βρήκε,
μέχρι το δείλι που 'φτασε και σίμωσε η νύχτα...
(c) Μαριαλένα, 23/05/2006 (πλάθωντας εικόνες)
Ω, πράγματι πολύ καλό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι άγγιξες ένα θέμα που ...με...αγγίζει :)
Να είσαι καλά, γλυκειά μου :)
I knew it, I knew it, yes,yes,yes!!! Thank you my dear!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην τιμητική του έχει ο Διόνυσος αυτές τις μέρες... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λύσιππος κι εσύ, φιλενάδα, τον έχετε τιμήσει δεόντως!
Πολύ ωραίο πράγματι!
Μπαίνει το καλοκαίρι και όντως θα έχει την τιμητική του αυτήν την εποχή ο Διόνυσος και η ξέφρενη συντροφιά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα γλυκειά μου, ύπνο ελαφρύ να έχεις, φιλιά, Μ.
Ο Διόνυσος προτείνει ακόμη ένα ποτηράκι! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα πάω στο αλώνι να σεληνιαστώ. Εις υγείαν Λύσιππε, καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή