Κοιμήθηκα το βράδυ χτες αργά
και σ' ονειρεύτηκα ξανά καλέ μου,
στην αγκαλιά μου να αποκοιμηθείς
και γω να σε χαϊδεύω στο σκοτάδι.
Κοιμήθηκα το βράδυ χθες αργά
και στο όνειρό μου είδα ένα άσπρο περιστέρι,
να ανοίγει τα φτερά του στοργικά
να σε τυλίγει μην κρυώσεις μακριά μου.
Κοιμήθηκα το βράδυ χθες αργά
και σε φαντάστηκα να βρίσκεσαι κοντά μου,
ανάσα εσύ, γλυκειά παρηγοριά μου
και σε αποθύμησα μέσα στην αγκαλιά μου.
Κοιμήθηκα το βράδυ χθες αργά
και ο ύπνος δεν ερχόταν στο κρεββάτι,
τη ζεστασιά σου έψαχνα τυφλά
σαν ήρθε ο Μορφέας να με πάρει.
(c) Μαριαλένα 22/05/2006 (καθώς μια ακόμα νύχτα έχει πέσει πάνω από την πόλη)
Πολύ τρυφερά τα ποιήματά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με το Λύσιππο! Πολύ όμορφο! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με τη Serenity που συμφωνεί με τον Λύσιππο :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Λύσιππος: όσο και η καρδιά αυτού που τα γράφει...Είμαι αθεράπευτα ρομαντική γι'αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Serenity & Return: Τι χαρούμενη παρέα που είμαστε, μέσα στη συμφωνία, βρε με πειράζετε κιόλας!
Πάντως πολύ πρωτότυπα σχόλια, α! όλα κι όλα, συμφωνώ κι εγώ, φιλιά!